Anne babaların kardeşlerin kişilik özellikleri birbirinden farklı hayattan, mesleklerinden,yakın çevreden ve toplumdan beklentileri de farklılaşır.
Bu farklılıklar aileden aileye değişmekle birlikte,anne babaların kişilik özellikleri,eşlerin birbirlerine ne ölçüde destek oldukları,yakın çevrenin ve içinde yaşadıkları toplumun tepkileri ve desteği engelli ailesinin yaşadığı travmatik durumu daha rahat kabule geçme ve çözüme yönelik davranışlar sergilemelerinin önünü açacaktır.
Elbette toplumun ve devletin bu çocuklara ve ailelerine sunduğu hizmetlerin niteliği de ailelerde meydana gelen değişiklikleri etkileyen en önemli nedenlerden biridir.
Engelli olan bir çocuğun anne ve babasının ve kardeşlerinin kendilerine bakışını,kendilerini tekrar değerlendirme ve keşfetmelerine de yol açan bir süreçtir (sizi öldürmeyen şey güçlü kılar)
Aile bireyleri kendi yeterlilik ve yetersizliklerini,neleri başarıp başaramadıklarını deneme,görme ve ispatlama fırsatını da bulurlar.
Engelli olan çocuk ve bireylere yönelik tutumları değişir,ailelerine ve çocuklara dönük hizmetlerin oluşturulması için yoğun bir çaba göstermeye başlarlar.
Bu süreç anne babanın ve çocuğun birlikte geliştiği,büyüdüğü bir süreç olarak da düşünülebilir.
Anne baba açısından,ebeveyn olmayı öğrenme,sorumlulukların farkına varma,karar verme becerilerini geliştirme ve başkalarını de düşünmeyi öğrendiği bir süreçtir.
Engelli bireyin anne babası birlikte hayal kırıklıklarını,kabul görmemeyi,hatalar yapmayı,uygun olmayan kararlar verip sonuçlarına katlanmayı öğrenirler,tüm bu deneyimlerden nasıl yararlanacaklarına ilişkin çeşitli başa çıkma becerileri geliştirirler.
Yaşamın bir gelişim ve değişim süreci olduğu gerçeğin den yola çıkacak olursak.
Aileler dikkatlerini çocuklarının zayıflıklarından,yapamadıklarından,başaramadıklarından çok yapabildiklerine,kuvvetli yönlerine ve başardıklarına odaklandıkları ölçüde bu yıpratıcı süreç olumluya doğru kendiliğinden evrilecektir.
Unutmamak lazım her çocuk gibi engelli çocuklarda çeşitli gelişim aşamalarını kendilerine özgü biçimde yaşarlar sevmek değiştirmeye çalışmak değil kusurlarıyla sevince sevmekmiş madem neden olmasın sonuçta onlar evlatlarımız onlar engelli olmayı istemedi bir şeçim de değil zaten sadece oluyor çeşitli sebepler den dolayı işte bunun için oğlumun aldığı her nefesi hediye olarak görüyorum yıpratıcı ve zor bir süreç olabilir ama mutluyum.
Seviyor ve seviliyoruz çünkü biz farklılıklarımızla bir aileyiz ve daha güçlüyüz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder