Hamileliğim boyunca doğmamış bebeklerim hakkında hayaller kurdum ,kesinlikle ama kesinlikle erken doğan çocuklarımızdan kızımızın kaybı şokunun üzerine, görme engelli,serebral pasili,epilepsili,otistik bir çocuk olan Taylanın annesi olmayı hiç istemedim hayal etmedim çünkü bu korkunç bir süreçti ve ben bu durumla nasıl başa çıkacağımı kesinlikle bilmiyordum öncelikle yeni kaybedilmiş bir bebek acısı daha çok yeni bir yandan Taylan la ilgili gerçeklerin ağır travması, saydığım bu sorunlardan sadece bir tanesi bile kendi içinde kocaman bir sorun yumağıdır ve biz bunların hepsiyle başa çıkmak zorundaydık öyle zor bir durum ki kelimelerin anlamsız olduğu anlardır işte böylesi durumlar. Bu tarz yetersizlikleri olan çocukların aileleri,genellikle normallik saplantıları olan bir toplumla da başa çıkmak zorunda kalır maalesef çünkü sizden görünmez olmanız beklenir insan olarak bir gün aynı durumla karşılaşma düşüncesi bile rahatsız ettiği içindir bu aslında,çocuklarımız doğumla gelen birtakım şanssızlıklardan dolayı Ağır Engelliler ama bizler yani şu an fiziki olarak sağlıklı olan bizler çok güçlü birer engelli adayıyız ve bu tarz sorunlara duyarsız davranmak deve kuşunun başını toprağa gömmesine benzer siz sorunu görmezden geldiğiniz için sorun yok olmaz sorun oradadır ve bir gün bu zorlukla karşılaşma riskiniz çok yüksektir görmezden gelmek yerine anlamaya çalışmak kaynaşmak daha donanımlı ve daha kendiyle barışık bir toplumun temellerini atacaktır,engellilerin dünyasına onların gözüyle baktığımız gün engelliler için her şey daha güzel ve kolay olacak buna inanıyorum, ortak problemi olan bir arkadaşımla bir arkadaş toplantısında sohbet ederken aynı süreçten geçen acısını içine gömmeyi ve yaşadığı sorunla başa çıkmayı öğrenmiş kıdemli bir anne olarak bana demişti ki senin depresyona falan girecek zaman gibi bir lüksün yok hemen ve çok acil bir program dahilinde hareket etmelisin bu zamanlar altın zamanlar bizim çocuklarımız hayata bir sıfır yenik başladılar aradaki farkı kapatmasına sen yardım edeceksin kendisine teşekkür ediyorum beni içinde bulunduğum ruh halinden çıkarmak için deneyimlerini paylaştığı için.Bu aralar çocuğumun eğitim süreciyle ilgili bir sürü soru içimi kemiriyor Ağır Engelli olduğu için okula kaydettiremiyorum rehabilitasyon merkezlerindeki eğitim saatleri haftalık toplamda ders sayısı çok yetersiz yoğunlaştırılmış terapilere ihtiyaç var ama uygun ortam yok varsa bile ücretli olduğu için götürebilme lüksümüz yok özellikle Taylan gibi çocuklar için muhtemelen benimle aynı sorunları yaşayan başka annelerde var nasıl bir çözüm bulurum diye düşünüp duruyorum çünkü anneler olarak sosyal yönden inanılmaz bir çöküşü yaşamak zorunda kalıyoruz çocuklarımız bağımsız hareket edebilme yetisinden mahrum oldukları için doğal olarak onlara uyum sağlamak zorunda kalıyoruz.Ben çözümü mecburen evde çok fazla aktiviteyi çocuğum için tasarlamakla buldum gelişimi için bu olmak zorunda öyle zor ki, tamamen çocuğun alma isteği ve sizin yaratıcılık ve hayal gücünüzle ilgili ve bu konuda eğitim almak zorundasınız, içinde bulunduğu duruma uygun aktivite için çocuğun sorunlarına vakıf olan yetkin birinden destek almak zorundasınız, bunları da tek tek ve detaylı bir biçimde paylaşacağım.Bizim durumumuzdaki aileler için en iyi yardım Rehabilitasyon Merkezlerindeki eğitimcilerle iş birliği içinde olmak böylesi daha verimli oluyor zaten kısıtlı olan Rehabilitasyon eğitimi süresinin biraz daha verimli bir hal almasını sağlıyor hemde alınan eğitim kesintiye uğramamış oluyor.
31 Ağustos 2013 Cumartesi
GÖRME ENGELLİ AİLELERİ EĞİTİMİ
Hamileliğim boyunca doğmamış bebeklerim hakkında hayaller kurdum ,kesinlikle ama kesinlikle erken doğan çocuklarımızdan kızımızın kaybı şokunun üzerine, görme engelli,serebral pasili,epilepsili,otistik bir çocuk olan Taylanın annesi olmayı hiç istemedim hayal etmedim çünkü bu korkunç bir süreçti ve ben bu durumla nasıl başa çıkacağımı kesinlikle bilmiyordum öncelikle yeni kaybedilmiş bir bebek acısı daha çok yeni bir yandan Taylan la ilgili gerçeklerin ağır travması, saydığım bu sorunlardan sadece bir tanesi bile kendi içinde kocaman bir sorun yumağıdır ve biz bunların hepsiyle başa çıkmak zorundaydık öyle zor bir durum ki kelimelerin anlamsız olduğu anlardır işte böylesi durumlar. Bu tarz yetersizlikleri olan çocukların aileleri,genellikle normallik saplantıları olan bir toplumla da başa çıkmak zorunda kalır maalesef çünkü sizden görünmez olmanız beklenir insan olarak bir gün aynı durumla karşılaşma düşüncesi bile rahatsız ettiği içindir bu aslında,çocuklarımız doğumla gelen birtakım şanssızlıklardan dolayı Ağır Engelliler ama bizler yani şu an fiziki olarak sağlıklı olan bizler çok güçlü birer engelli adayıyız ve bu tarz sorunlara duyarsız davranmak deve kuşunun başını toprağa gömmesine benzer siz sorunu görmezden geldiğiniz için sorun yok olmaz sorun oradadır ve bir gün bu zorlukla karşılaşma riskiniz çok yüksektir görmezden gelmek yerine anlamaya çalışmak kaynaşmak daha donanımlı ve daha kendiyle barışık bir toplumun temellerini atacaktır,engellilerin dünyasına onların gözüyle baktığımız gün engelliler için her şey daha güzel ve kolay olacak buna inanıyorum, ortak problemi olan bir arkadaşımla bir arkadaş toplantısında sohbet ederken aynı süreçten geçen acısını içine gömmeyi ve yaşadığı sorunla başa çıkmayı öğrenmiş kıdemli bir anne olarak bana demişti ki senin depresyona falan girecek zaman gibi bir lüksün yok hemen ve çok acil bir program dahilinde hareket etmelisin bu zamanlar altın zamanlar bizim çocuklarımız hayata bir sıfır yenik başladılar aradaki farkı kapatmasına sen yardım edeceksin kendisine teşekkür ediyorum beni içinde bulunduğum ruh halinden çıkarmak için deneyimlerini paylaştığı için.Bu aralar çocuğumun eğitim süreciyle ilgili bir sürü soru içimi kemiriyor Ağır Engelli olduğu için okula kaydettiremiyorum rehabilitasyon merkezlerindeki eğitim saatleri haftalık toplamda ders sayısı çok yetersiz yoğunlaştırılmış terapilere ihtiyaç var ama uygun ortam yok varsa bile ücretli olduğu için götürebilme lüksümüz yok özellikle Taylan gibi çocuklar için muhtemelen benimle aynı sorunları yaşayan başka annelerde var nasıl bir çözüm bulurum diye düşünüp duruyorum çünkü anneler olarak sosyal yönden inanılmaz bir çöküşü yaşamak zorunda kalıyoruz çocuklarımız bağımsız hareket edebilme yetisinden mahrum oldukları için doğal olarak onlara uyum sağlamak zorunda kalıyoruz.Ben çözümü mecburen evde çok fazla aktiviteyi çocuğum için tasarlamakla buldum gelişimi için bu olmak zorunda öyle zor ki, tamamen çocuğun alma isteği ve sizin yaratıcılık ve hayal gücünüzle ilgili ve bu konuda eğitim almak zorundasınız, içinde bulunduğu duruma uygun aktivite için çocuğun sorunlarına vakıf olan yetkin birinden destek almak zorundasınız, bunları da tek tek ve detaylı bir biçimde paylaşacağım.Bizim durumumuzdaki aileler için en iyi yardım Rehabilitasyon Merkezlerindeki eğitimcilerle iş birliği içinde olmak böylesi daha verimli oluyor zaten kısıtlı olan Rehabilitasyon eğitimi süresinin biraz daha verimli bir hal almasını sağlıyor hemde alınan eğitim kesintiye uğramamış oluyor.
28 Ağustos 2013 Çarşamba
ANTİ STRES MÜZİĞİN ENGELLİ ÇOCUKLAR ÜZERİNDEKİ OLUMLU ETKİLERİ
27 Ağustos 2013 Salı
GÖRME ENGELLİ ÇOCUKLARIN VE OTİSTİK ÇOCUKLARIN BENZER DAVRANIŞLARI HAKKINDA
Görme engelli çocukların kendilerine has davranış biçimleri ilk bakışta durumun yabancısı olan insanlar için çok tuhaf hatta anlamsız gelebiliyor ,değişik yorumlara sebep oluyor,davranışların kendine has o çocuğun kendiyle alakalı yanları var içinde bulundukları ortamda eğer yeterli diyalog kurulmazsa uygun şekilde yaklaşılıp o belirsizlik ortamı onlar için anlamlı hale getirilmezse kendi içlerine dönüyorlar,bunu anlamak o kadarda zor değil aslında tek yapılması gereken empati kurarak mevcut durumu anlamak ona göre davranmak gerekir. İletişim dünyaya açılan bir kapıdır eğer görme engelli olan bir bireyle iletişim kurmak istiyorsanız onunla direk diyaloğa geçmelisiniz çok basit bazı gerçekleri bizler gören insanlar olarak gören gözlerle gözden kaçırıyoruz aslında :D
Nasılmı yapıyoruz bunu görmeyen bir insanın çevresiyle diyaloğunu sağlayan bir kaç enstrumanı var duyabilir,koklayabilir,dokunabilir,tadabilir dünyayı anlamak için bunların neredeyse tamamı görme engelli biri için hayati önem taşır.Tüm bu saydığım çevreyi algılamada büyük önemi olan bu unsurlardan mahrum bırakılırsa yapabilecekleri çok fazla bir şey kalmıyor, kendi dansa benzer davranışlarını sergilemeye başlıyorlar kimi ellerini sallıyor,kimi başını sallıyor,kimi sağa sola dönme eylemi gerçekleştiriyor,kimi sağa sola sallanıyor,kimi kafası yere eğik vaziyette dolaşıyor,kimi başını çok fazla kaldırarak dolaşıyor bunların tamamı iletişimden mahrum kaldıklarında ortaya çıkan davranışlar bizler için dıştan bakıldığında rahatsız edici olmasa da anormal davranışlar gibi görünen bu hareketler onlar için gayet normal ,bu davranışlar görememesinden kaynaklanıyordur ama otistik bir çocuğun göz teması kurmaması sosyal yönden iletişimde problemler yaşamasından kaynaklanan bir davranış bozukluğudur otistik çocuklar bu sallanma, dönme,içine kapanma eylemini normal insanlarla aynı bilişsel boyutta olmamaları yüzünden yaparlar oysa görme engelli bir birey göremediği için diyalog kuracak veriden mahrum olduğu için bu hareketleri yapar, ama davranışsal benzerlikler yüzünden pek çok görme engelli zihinsel engelli muamelesi görüyor zaten zor olan yaşamları dahada bir zorlaşıyor hele birde bu bahsettiğimiz Duyma,İşitme,Koklama,Dokunma gibi duyulardan herhangi birinin daha yoksunluğu zaten görme yetisinden mahrum birinin hayatını ne hale getirir bir düşünün işte bu sebeplerden dolayı görme engelli olan bir çocuğa bir takım tanılamalar yapılıyorken işinin uzmanı eğitimci ve doktorlar tarafından uygun testlerden geçirildikten sonra karar verilip tanı konulmalı aksi halde zaten kırılgan olan pisikolojileri zarar görebilir eğitim sürecindeki yanlışlar zaman kaybına sebep olabilir tüm bunlar yanyana konduğunda telafisi zor durumlar ortaya çıkar
26 Ağustos 2013 Pazartesi
PREMATÜRE ANNELERİNE ÖNEMLİ HATIRLATMALAR
24 Ağustos 2013 Cumartesi
GÖRME ENGELLİLERİN EVDEKİ YAŞAMLARIYLA İLGİLİ
Öncelikle bir bireyin görme engelli olduğu anlaşıldığında ailelerinin nasıl bir paniğe kapıldığını anlatmak çok zor, böyle bir şey ancak deneyimlendiği zaman tam tarifini bulabilir bu şaşkınlık ve moral bozukluğu geçtikten sonra hummalı bir araştırma başlar biraz ondan biraz bundan derken hiç bir zaman tam olarak istediğiniz şeye vakıf olamaz konudan konuya atlayıp durursunuz, nedense hiç bir şeye zaman yetmez tam olarak anlaşılamaz hep bir ürkeklik olur acaba şöyle mi acaba böylemi hep bir eksiklik hissedersiniz bir türlü tamamlanamaz bir ev ödevine dönüşür konu ve hastalık tamda çalışmadığınız yerlerden sorar sınav sorularını. Tüm bunları bir kenara bırakıp acilen ve hiç zaman kaybetmeden işin ehli insanlardan eğitim kurumlarından yardım alınmalı ve beraberce bir program uygulamalısınız ve bu çalışma eş zamanlı ve kesintisiz olmak zorunda , evde ciddi zaman ayırmak zorundasınız,çevrenizde yardım alabileceğiniz her kapıyı zorlamalısınız örneğin Taylan birden fazla engeli olan bir çocuk sıralarsak (Görme engelli 5 evre roplu hiç görmüyor- serebralpalsili sol tarafı el ayak-epilepsi hastası-otistik )tüm bunlarla ilgili çok ciddi araştırmalar neler yapılabilirim lerden sonra birde baktım ki çok ciddi bir bilgi birikimi ve malzeme birikmiş elimde bunları benimle aynı süreçten geçen annelerle paylaşmak ve bir nebzede olsa işlerini kolaylaştırmak istedim bu sebeple bu blokta birikimlerimi duygularımı paylaşmak istedim çünkü artık biliyorum ki acı paylaşınca azalırken sevgi ve deneyim paylaşıldıkça çoğalıyor hem acımı azaltmak hemde sevgi ve deneyimlerimi çoğaltmak için işe koyuluyorum hadi bana kolay gelsin :D
2-Çocukla evdeyken yapmayı planladığınız oyun ve aktiviteleri düzenli yapmaya çalışın
3-Fiziksel aktiviteleri kısıtlı olduğu için yardımımıza ihtiyaçları var evde fiziksel aktiviteleri için bir alan
oluşturun bir nevi fizik tedavi alanı ama o bunu oyun alanı gibi algılasın lütfen daha keyifli geçiyor
hayal gücünüzü kullanacaksınız :D
4-Fiziksel olduğu kadar diğer duyu alanlarınada hitap edeceğiniz şeyleri deneyin mesela onunla koku
terapileri yapın çeşitli koku yağları var onlarla masajlar yapın ,onunla sohpetler yapın ,bunları yaparken
fazla beden gücü kullanmak zorunda olmadığınız için sizde dinlenmiş olursunuz.
5-Düzenli olarak çarşıya pazara onunla çıkın farklılıkları hissedip sizinle beraber olmanın tadını çıkarsın
inanın bu sizede iyi gelecek çocuk soğuk havada soğuk havanın belki bir yağmur damlasının yüzüne
dokunuşunu hissedecek,bir kar tanesinin ürpertisini hissedecek,rüzgarı,güneşi hissedecek,bunları evde
veremezsiniz,önemlidir her dışarıdan geldiğimizde Taylandaki o pozitif enerjiyi ben hissedebiliyorum.
6-Evinizin dışından birileri bu bir komşu olur bir arkadaş olur hiç önemli değil sizi ve çocuğunuzu koşulsuz
anlayabilsin yeter sürekli bir kontrolör gibi kullanın o itici gücünüz ve yolunda gitmeyen şeyleri görmenizi
sağlayan bir hakem olacaktır, bunun için kendisinden isteklerde bulunun arada bir genel durum hakkında
konuşun iyiye giden yönleri sabit kalan yönleri hakkında mümkünse arşiv yapın mesela ben videolar ve
resimler çekiyorum ve arşiv oluşturdum ve ilerlemeyi izleyebiliyorum.
Aslında tüm bunları denerken tüm yaşam tarzınızı yeniden elden geçirip yapılandırmanız gerekiyor çünki onlardan önceki yaşam engelsiz bir yaşamdı şimdi herşeyi ama istisnasız herşeyi onların hayatlarını kolaylaştıracak şekilde tasarlamayı tercih etmemiz gerekiyor bazı şeyler doğaçlama gelişiyor farkında
olmadan ve uygulanıyor onlara yeterli zaman ve fırsat verilirse neler yapabileceklerini kimse kestiremez.
İnanılmaz güçlüler azimliler .
17 Ağustos 2013 Cumartesi
KARA GÜNÜN ANISINA
17 AĞUSTOS 1999 hatırladıkça ürperten canımı yakan bir sürü anıyla dolu hala gözümün önünden gitmeyen enstantaneler var. Doğa bir kez daha ne kadar güçlü ve kendinden alınan herşeyi nasıl saniyeler aralığında geri alabileceğini ıspatlamış oldu devasa bir silkeleniş sadece 45 saniye de nice canları,umutları,hayalleri birbirinden alıp götürdü ,aslında her günün her saatin hatta ve hatta her saniyenin yaşamlarımızda ne kadar önemli olduğunu şöyle bir hatırlattı.Ömürlerimizi hiç bitmeyecekmiş gibi yaşarken ne kadar kısa olduğunu hatırlattı.Yitenlerin anısına saygıyla
16 Ağustos 2013 Cuma
GÖRME ENGELLİ BİR ÇOCUĞUN ANNESİNİN GÜNLÜĞÜ
Sakatlara Yönelik Ayrımcılıkla Mücadele
ayrımcılığın kökünün kazınmasının önkoşulu, çalışmanın ve genel olarak
tüm insani etkinliğin temelinde yatan kişisel çıkar güdüsünün, bireysel
yeteneklerin geliştirilmesi ve toplumun ortak iyisinin
gerçekleştirilmesi amacı ile değiştirilmesidir. Bu doğrultuda yeni bir
toplumsal ahlak oluşmadıkça ve onun temsilcisi yeni insan etkinlik
kazanmadıkça, bir değil milyon yasa da çıksa fark etmez. Belki
ayrımcılık belli oranlarda azalır, en kaba saba örnekleriyle ortadan
kalkabilir; ancak daha “incelikli” ve sinsi biçimleriyle sürüp gider.
Gelişmiş Batılı ülkelerde yaşanan da budur.
Ne var ki egemen sosyoekonomik ilişkiler geçerli olduğu sürece böylesi bir değişim gerçekleştirilemeyecektir. Öyleyse yazımızın başlığındaki soruya cesaretle ve açıklıkla yanıt verebiliriz: “Sakatlara yönelik ayrımcılıkla mücadeleye damgasını vuran ilke anti kapitalizm yönelimi olmalıdır.”
Ne var ki egemen sosyoekonomik ilişkiler geçerli olduğu sürece böylesi bir değişim gerçekleştirilemeyecektir. Öyleyse yazımızın başlığındaki soruya cesaretle ve açıklıkla yanıt verebiliriz: “Sakatlara yönelik ayrımcılıkla mücadeleye damgasını vuran ilke anti kapitalizm yönelimi olmalıdır.”
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)