Taylan bu sene normal şartlarda olsaydı ilk okul 1 sınıf öğrencisi olacaktı ,kısmet değilmiş olsun dedik geçtik.
Ama yinede bir şeyler olabilir okulun hiç değilse Okul Öncesi grubuyla birlikte olsun hayatına yeni bir farklılık katayım diye düşündüm,aldım oğluşumu doğru okula gittim,okul bölgemizdeki pilot okullardan hemde kaynaştırması,özel alt sınıfları,görme engelliler sınıfları olan bir okul sıkıntı olmaz diye düşünmüştüm çünkü gittiğimiz rehabilitasyon merkezinden pek çok arkadaşımın çocuğu da bizim okulda bu sebeple mutluydum bile ne güzeldi,hem okul çok yakın hem ihtiyaçlarımızın karşılanması noktasın da sorun yok hemde tanıdık yüzler var kendimizi rahat hissederiz diye.
Okul müdürü nün yaklaşımı çok sıcaktı tabi sorun olmaz biz alırız ama çocuğun özel durumundan dolayı bölgemizdeki rehberlik araştırma merkezinden randevu alıp yönlendirme raporu getirmem gerektiğini söyledi aynen dediği gibi yaptım sağ olsun RAM da ki müdür aynı gün raporumuzu verdi ve tekrar okula geldik işte sorun burda başladı.
Kayıt için okul yönetimi e okul sistemine girdiğinde kuzumun sistem tarafından otomatik olarak kaydı yapılmış ve normal çocuklarla beraber ilk okul 1 sınıf öğrencisi olarak kaydının yapıldığını gördük ,memur bunu söyleyince hissettiğim duygu aynen şöyleydi amortiye bile razıyken büyük ikramiye çıkmış talihli gibiydim kısacık bir an bile olsa kendimi muhteşem hissettim neyse bu duygu durumu uzun sürmedi ,kaydı yapacak memur arkadaş bu raporu kullanamayız çünkü bu rapor ana sınıfı için alındı bununla olmaz zaten çocuk sistemde okulumuzun ilk okul 1 kaydı var raporun yeniden değerlendirme yapılarak özel sınıf kaydı için değiştirilmesi gerektiğini söyledi,olur ne gerekiyorsa yapalım dedim yine randevu alınması gerekiyor bir memur değerlendirme yapacak onlar karar verecekler dediler.
İlk raporu rahat almış olmanın rahatlığı ve daha önceleri rehabilitasyon için yapılan değerlendirme sürecini bildiğim için içim çok rahat bir şekilde gittim yine randevumu aldım bayan memur 10 gün sonraya randevumuzu verdi ,neyse on gün sonra RAM a gittim sevgili memuremiz değerlendirdi ve
Hastane raporunun özür oranı kısmında ki rakamın 100 olması ve süresiz olması,otistik olmasından dolayı Taylanın görme engelli çocuklarla eğitimi uygun değildir ya kaynaştırma yada evde eğitim alabileceği konusun da bir görüş belirtti o anki yaşadığım duyguyu ve memurun konuşma tarzını tavrına ne kadar sinirlendiğimi anlatamam .
Detaylı bir şekilde durumu kendisiyle paylaşmama rağmen bakış açısını değiştirmek yerine çocuğu yormaya gerek yok evde eğitim alsın sizde yorulmamış olursunuz deyince o memurenin nasıl olup ta o yerde olduğunu bu işi yaparken zaten özel gereksinimleri olan ve sosyal yaşama adaptasyon için dışarıda ki hayatla temasa geçmesi gereken bir çocuk olduğunu nasıl algılayamadığını bu değerlendirmeyi kağıt parçasıyla mı yoksa Taylan ı gözlemleyerek mi yaptığını nasıl bir ruh haliyle yaptığını anlamak ta güçlük çektim .
Bu konu memureyle aramızda neredeyse kişisel husumet seviyesine vardı.
Kendime hakim olamadım ve zaten bir sürü problemi olan bir çocuk ne diye uğraşıyorsun ki kapat eve özel sınıf neyine diyorsunuz,ben yorulmayı göze alıyorum çocuğuma okulda refakat edeceğim diyorum ,hiç bir şey öğrenemeye bilir ama başka insanların seslerini duyup diyalog kurmasını sağlayabiliriz diye düşünürken yaşamına yeni bir şey katabiliriz diye çabalıyor ken neden böyle bir tavır sergilediğini anlayamadığımı söyledim ve o gün çok incindim.
Daha sonra RAM dan müdür bey bana telefon açtı ve prosedürleri çiğneyemeyeceklerini ve çocuğun fiziksel kriterlerinin ve raporundaki oranların özel eğitim sınıfı için uygun olmadığını bu raporu uygundur diye onaylayıp verseler dahi yasa hazretlerinin engel teşkil edeceğini ıvır zıvır falan fıstık bir sürü şey söyledi tekrar incindim yetkililer mevzuatı ve eğitimi nasıl bu kadar kısır bir çerçevede tasarlamış ve bir yasayla bağlayıcı hale getirmişti aklım almıyor.
Çünkü daha önce OÇEM için rapor çıkartılmasına rağmen OÇEM Taylan ı görme engelli ve fiziksel olarak ta sorunlu olmasından dolayı almamıştı sorumluluk almak istemiyorlardı yine aynı şeyi yaşıyorduk o zaman yavrum için her şey daha karanlık ve umutsuz göründü gözüme.
Bu Taylan gibi çocuklar için o kadar hayati bir önem taşıyor ki otistik bir çocuğun eğitimiyle ilgili olarak eğitimciler 80 saat lik yoğun bir eğitim protokolünün kararlılıkla uygulanması ve bu uygulama ne kadar erken yaşlarda başlarsa o kadar çok verim alma olasılığı olduğunu söylerken bırak 80 saati rehabilitasyon merkezlerinde 45 dakikalık 4 bireysel dersle koca bir ayı geçirmek intihar bu çocuklar için sembolik bir jest sadece ,koca bir kandırmaca.
Tüm bu olumsuz duygu selinden ve hayal kırıklığından sonra olaya en empatik yaklaşımı yine sevgili okul müdür yardımcımız gerçekleştirdi,kendisine bu yaklaşım ve tutumundan dolayı teşekkür etmeyi bir borç olarak görüyorum .Müdür yardımcımız ben kabul ediyorum amaç çocuğun farklılıklar yaşaması değil mi sonuçta sizde yanında olacaksınız deneyelim ne kaybederiz ki çocuğu alın ve gelin eğer bir gelişim kaydederse ne mutlu bize olmazsa da keşke deneseydik acaba nasıl olurdu diye bir soru işareti olmaz kafamızda sizi tüm samimiyetimle anlıyorum deyince çok mutlu oldum.
Çeşitli alanlarda yetkili olan insanların kendilerine danışanlara tavır ve tutumlarının iki uç noktasını deneyimlemek bir dersti benim için,şunu belirtmeden geçemeyeceğim elindeki evraka bakarak olmaz diyen insanlar okul müdür yardımcımızın baktığı açıdan bakabilirse sorunlara empati kurabilirse eğer yaşam daha rahat akabilir,bu bile çok büyük bir fark yaratır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder